Wyznaczanie naprężenia geostatycznego
W pierwszej fazie budowy program GEO5 MES umożliwia określenie naprężenia geostatycznego albo poprzez wykonanie analizy danej konstrukcji standardową metodą elementów skończonych lub z zastosowaniem procedury Ko.
Pierwsza opcja pozwala na zastosowanie dowolnego modelu konstytutywnego. Przyjmując model nieliniowy analiza może uwzględnić potencjalną ewolucję powierzchni zniszczenia już w 1ej fazie budowy. Będzie to widoczne w ewolucji odkształceń plastycznych. Zakładając, że odpowiedź gruntu jest sprężysta, stosunek między pionowymi σz i poziomymi σx składowymi naprężenia zdefiniowany jest w sposób następujący:
gdzie ν jest współczynnikiem Poissona.
Procedura Ko ma zazwyczaj zastosowanie, gdy wymagany jest określony stosunek między składowymi naprężenia pionowego i poziomego. Na przykład, gdy mamy do czynienia z gruntami prekonsolidowanymi, rzeczywiste naprężenie poziome może osiągnąć znacznie wyższe wartości niż w przypadku gruntów normalnie skonsolidowanych. Ta opcja może również okazać się przydatna, gdy przyjmuje się zaawansowany nieliniowy model materiałowy, który wymaga zdefiniowania naprężenia prekonsolidacji. Podczas gdy analiza jest sprężysta, powstałe naprężenia mogą naruszać warunek plastyczności w 2. fazie obliczeń, gdy używane są nieliniowe modele materiałowe typu Mohra-Coulomba. Iteracja równowagi jest wówczas przeprowadzana, nawet jeśli w tej fazie nie zachodzą żadne zmiany. Parametry, które sterują wprowadzaniem naprężeń początkowych przy tej konkretnej opcji, są określane podczas definiowania modeli materiałowych w analizie naprężeń. Więcej informacji można znaleźć tutaj.